Problem polega na tym, że te barany zabijają, a potem udają, że nie wiedziały, że zabiją.

Moim zdaniem "wypadek" podczas egzorcyzmów powinien podpadać pod umyślne spowodowanie śmierci.

Skala zjawiska doprawdy przytłacza. W Stanach działają strony które notują różnego rodzaju morderstwa o podłożu religijnym. Największe przerażenie wzbudza chyba przypadek Andrei Yates, która tocząc bój z diabłem, utopiła w wannie pięcioro swoich dzieci. Głównie chodzi o bogu ducha winne dzieciaki. Mimo, iż notuje się jedynie incydenty w krajach rozwiniętych (strach pomyśleć co dzieje się w Afryce), to można w takich doniesieniach przebierać. Tutaj mamy przypadek matki, która dusi swoją 5-letnią córkę próbując wyciągnąć z jej gardła diabła, zaś w tym wypadku ofiarą egzorcyzmów jest 6-miesięczne dziecko! Są przypadki gdzie z pozoru niegroźne rzeczy, jak święcona woda czy egzorcyzmująca sól, niosą wiernym śmierć. W 2009 roku w Nowej Zelandii Janet Moses zmarła podczas egzorcyzmów, na skutek wlewania do jej ust wody. Coś naprawdę dziwnego opisuje artykuł A case of fatal salt water intoxication following an exorcism session. Okazuje się, że medycyna zna przypadki śmierci egzorcyzmowanych na skutek zatrucia sodem. Zdarzało się, że opętanym zalecono jedzenie 1 kg soli dziennie, a wśród opisanych incydentów jest przypadek kapłana który u chorej na padaczkę 19-letniej kobiety postanowił wypędzić demona, poprzez zmuszenia ją do wypicia 5 litrów słonej wody, co przypłaciła śmiercią.

Nie wiem na ile te przypadki są wynikiem religijności a na ile choroby - u nas był przypadek matki cierpiącej na zaburzenia maniakalne, która utopiła córki bo myślała, że są zarażone AIDS i chciała je chronić przed cierpieniem.

Czytam sobie teraz "Złotą gałąź" Frazera i widzę pewną analogię między biciem opętanego podczas egzorcyzmów a takimi pomysłami ludów pierwotnych, jak dawanie choremu fekaliów do wypicia - choroby są wywołane przez demony, które nie lubią fekaliów, więc się z chorego wyniosą. W niektórych plemionach podejrzanych o opętanie bito, przypalano węglem lub duszono, aby wygonić demony. Ten sam zabobon.

Jestem przekonany, że istnieje wiele przypadków chorych psychicznie egzorcystów amatorów. Posługiwania się egzorcyzmami nie implikuje jednak choroby psychicznej, natomiast czymś nieodzownym jest tu wiara w jakieś demony. Z badaniach przeprowadzonych w Tunezji zapytano krewnych chorych na schizofrenie, o przyczyny choroby ich ziomków: 76% wskazało na wole Bożą, a 47% na czary i klątwy. Podobną ankietę przeprowadzono wśród kenijskich wieśniaków odnośnie padaczki: 81% mówiło o czarach, 50% o przeznaczeniu, 27% o opętaniu, a tylko 12% wskazało na zaburzenia mózgu. Jako metodę leczenia padaczki, na egzorcyzmy wskazało 34%!

Interesujące dane przynosi ankieta wśród wierzących i praktykujących Szwajcarów, leczonych psychiatrycznie. 37% przyczyny swej choroby doszukiwało się w złych duchach, zaś 30% poddało się wcześniej egzorcyzmom.

Zaiste Baranów ci u nas dostatek...
Dołączysz do stada, czy wolisz zostać samotnikiem?

Odbierzesz wierzącym szatana? I co, wiara ma stać tylko na jednej, tej dobrej nodze?

Od 6 minuty i 30 sekundy zaczyna się opowieść o Krzysztofie Krawczyku, o tym jak jadąc samochodem Krzyśka opętał demon.

Śmiech z tego czego się nie rozumie, świadczy przede wszystkim o niedoborach rozumu śmiejącego się...

Fakt, odkąd po raz pierwszy zapytałem o przypadki opętanych ateistów jeszcze nie otrzymałem żadnego sensownego przypadku. Osobiście, uważam, ze egzorcyzmy, jeżeli są prawdziwe, mają więcej cech policyjnych prowokacji niźli aktualnych działań przestępców. Bowiem, jaki interes szatan miałby w takim teatrzyku? Postać, która, jeżeli wierzyć naukom religijnym potrafi realizować swoje cele przez najbardziej wysublimowane i dyskretne manipulacje, będzie zajmował bawieniem się w telefoniczne żarty.;)

Pozdrawiam,
Baribal

Przykro mi, ze lektura ksiazki mojego autorstwa byla dla Pana tak rozczarowujaca. Sporo czasu od jej napisania uplynelo. Z pewnoscia zredagowalbym ja dzis inaczej. Mam wrazenie, ze moja argumentacja nie zostala zrozumiana. Opetanie jest i faktem psychopatlogicznym i faktem kulturowym. W wielu rejonach swiata praktykuje sie stany transu opetania. Chcialoby sie dodac troche "twardej nauki". Niestety, stany opetania nie trwaja dlugo, co stanowi jedna z kilku podstawowych trudnosci w badaniu tego zjawiska. Trudno ocekiwac, zeby "opetanie" pojawilo sie akurat w tym czasie kiedy osoba znajduje sie w skanerze. Przypadki opetania, z ktorymi sie zetknalem w swojej praktyce dzialy sie daleko od laboratorium lub szpitaa. Mimo uplywu przeszlo dziesieciu lat, nie dysponujemy zadnymi wartosciowymi badaniami, z obrazowaniem czynnosci mozgu wlacznie. Sam fakt zastanowienia sie nad znaczeniami, jakie przypisuje sie opetaniu w kulturach swiata (czemu poswiecilem wieksza czesc ksiazki), jest ciekawy i wazny dla psychiatry. Nie oznacza jednak, ze psychiatra z tymi znaczeniami sie zgadza...
Jeszcze raz dziekuje za lekture i komentarze.

Pozdrawiam,

"Kompletnie brak książek, które popularyzowałyby ten temat, mówiąc jak to jest naprawdę z punktu widzenia medycyny. " a jak to "jest naprawdę? Człowieczku niedokształcony, mówimy z jednej strony o biochemii struktur neuronowych (neurobiologia) , z drugiej o psychiatrii klinicznej, z trzeciej o psychologii. Problem w tym że żadna z nich nie jest w stanie dać zadowalających rezultatów od diagnostyki poczynając poprzez leczenie i rehabilitację, w przypadkach z którymi świetnie radzą sobie egzorcyści!

Bo jakoś zdarzają się także ateistom, tylko że tych przypadków z zasady się w środowisku ateistycznym nie rozgłasza.

Ateistom zdarzają się opętania? Tylko ich nie rozgłaszają? Choroba psychiczna to wstydliwa sprawa, też bym się nią nie chwalił.
A tak w ogóle czy Twoja opinia ma jakiekolwiek merytoryczne podstawy czy jest tylko pobożnym życzeniem? Bo moja opinia jest taka, że Twoja opinia to brednie i duby smalone.
Krakus

1 - jeśli uważasz że choroba psychiczna jest czymś wstydliwym, to sam powinieneś szybko odwiedzić psychologa, bo coś w twojej osobowości jest BARDZO nie tak!

2 - w opracowaniach psychiatrii klinicznej mamy sporo przypadków, chorych nieprzyznających się do żadnego wyznania, którzy jednak mają szereg objawów charakterystycznych dla tego co nazywamy opętaniem - słyszą głosy, odczuwają czyjąś obecność w pobliżu siebie (pomimo iż nikogo z ludzi tam nie ma), mają nagłe napady paniki,lub agresji itp.

3 - w pewnym procencie przypadków psychiatria jest BEZRADNA, natomiast pomoc ze strony egzorcysty daje ewidentne, odnotowane w arkuszach choroby, efekty terapeutyczne!

Tyle na temat. Odsyłam do literatury.

Opętanie ateisty samo w sobie nie byłoby czymś niezwykłym. pod warunkiem, że taka osoba była zapoznana ze specyficzną konwencją jaka towarzyszy zachowaniu opętanego. Osoba niewierząca mogłaby nabyć ją od osób wierzących albo choćby z mass mediów. Natomiast czymś niezwykłym, byłyby opętanie syberyjskiego Jakuta przez Karina, muzułmańskiego diabła (w założeniu, że tubylec nigdy nie zetknął się z Islamem), tudzież gdyby buddyjski Mara opętał Indian w głębokiej amazońskiej dżungli, gdzie o buddyzmie nigdy nie słyszano. Dopiero taka transmisja byłaby czymś niezwykłym i takich przypadków historia oczywiście nie zna. Opętanie ateisty należałoby odbierać co najwyżej jako ciekawostkę.

Makroman
ad. 1
Gdy nie ma się nic szczególnego do powiedzenia, najlepiej zasugerować rozmówcy chorobę psychiczną. To argument jakże celny i rozstrzygający.
ad. 2
Pojawiające się przy tzw. opętaniach objawy, jak słyszenie głosów, odczuwanie czyjejś obecności, ataki paniki lub/i agresji, są najlepszym dowodem, że mamy to do czynienia z chorobą psychiczną.
ad. 3 Owszem, w pewnych przypadkach psychiatria jest bezradna, ale nie zdarzyło się jeszcze, aby egzorcyzmy pomogły ateiście. Tyle na temat. Odsyłam do literatury.
Krakus